Vandaag kreeg ik via de Bouwkamer een rondleiding door de in verbouw zijnde Bastei. Een prachtige ervaring. Ik zat in een groep die werd rondgeleid door de gemeentelijke stadsarcheoloog. Dan kom je niets tekort wat betreft historische feiten. Ik waande me in de teletijdmachine van professor Barabas. In een paar minuten tijd liepen we door de Middeleeuwen, de Romeinse tijd en de laat 19e eeuw. En dat allemaal op een paar m². De historie spat er van af. Ik vond het Smullen met een hoofdletter S. Nijmegen krijgt er een nieuw hoogtepunt bij; ook al is een belangrijk deel onder de grond.
Toch zakte mijn broek af van verbazing toen we aan de straatzijde naar de vrij gekomen oude muur van de Stratemakerstoren keken. Na enig bikwerk is daar een in mijn ogen prachtige historische muur tevoorschijn gekomen. Vergelijkbaar met een kasteel in de Dordogne of de ruïne van Valkenburg om maar eens twee willekeurige voorbeelden te noemen. Niks aan veranderen zou ik zeggen. Gewoon een glazen wand er voor zetten zodat het broze metselwerk beschermd blijft, zonder de magie van de historie teniet te doen. Een visuele trekpleister van jewelste aan de Waalkade. Mis gedacht. Zoiets banaals. In niet mis te verstane woorden werd mij duidelijk gemaakt, dat ik er totaal geen verstand van heb. Doodleuk vertelde een historisch deskundige dat er een nieuwe wand voor de toren geplaatst wordt als verbeelding naar het verleden. Toen zakte mijn broek af. De Donjon wordt verketterd door historici omdat dit een neptoren is die geen enkel historische betekenis heeft. Een historische muur van de Stratemakerstoren wordt aan het oog onttrokken door een nieuwe muur die een verbeelding naar het verleden betekent. Ik maakte daarover een opmerking in de groep. Gelukkig zakte niet alleen bij mij de broek af. Ook bij wethouder Bert Velthuis. “Jij zegt wat ik denk” was zijn reactie tegen mij.
Bovenop de nieuwe Stratemakerstoren wordt een soort van huisje gebouwd als verbeelding naar het verleden. Dat huisje wordt horeca. Een prachtige plek; zeker omdat er ook een terras op dat zelfde dak wordt aangelegd. Laat de drank maar doorkomen. Wat een uitzicht; wat een plek voor een terras. Maar ook hier bekroop me het gevoel waarom dit in de ogen van historici geen nephuisje is en waarom horeca boven in de Donjon door diezelfde historici wel als onaanvaardbaar wordt beschouwd en een verkwanseling van een historische plek aan de commercie. Ik heb een grote fantasie, maar dit gaat mijn verbeelding te boven. Wie helpt mij?