Op maandag 29 januari a.s. wordt ’s avonds in het Lux de Architectuurprijs 2018 uitgereikt. Elders op deze site staan de 25 projecten die meedingen om de prijzen. De jury heeft altijd gelijk. Daar is het de jury voor. Over de uitslag kan dus niet gecorrespondeerd worden. Over voorafpraten en napraten zegt het regelement niks en dat is maar goed ook. Ik hoop dan ook dat veel mensen de 29e januari aanwezig zullen zijn om met elkaar na te praten over de projecten en de toegekende prijzen. Voorafpraten kan via Redbek. Laat hier horen welke projecten volgens jou tot de top 3 behoren en waarom. Ik zal als eerste kleur bekennen van de jury in huize Cantrijn. Mijn vrouw heeft namelijk een even groot aandeel in het eindoordeel gegeven als ik zelf. En zo hoort het ook bij een goede jury, ook al bestaat die uit een even aantal en zonder voorzitter.
Op nummer 1 staat bij ons het Woonbelevingscentrum LIV / kantoor Klokgroep op de hoek Kanaalstraat / Energieweg van architectenbureau Joos Bijl. Dit opvallende pand is niet te missen als je over de Energieweg richting de Oversteek rijdt. Toen ik het pand voor de eerste keer ’s avonds in volle glorie zag schitteren knalde ik bijna op mijn voorganger. Dat is het enige nadeel van dit pand. Het is zó opvallend qua vorm, materiaalgebruik en uitstraling dat het erg afleidt van het verkeer. Een onbedoeld neveneffect van een zichtlocatie. Gaat verkeerswethouder Harriet Tiemens straks nog vragen over stellen aan collega Bert Velthuis. “Wat is dát voor een gebouw?” riep mijn vrouw toen we samen richting de Oversteek reden. “Tjee; wat mooi.” Je kunt als vakjury ingewikkelde woorden kiezen, maar “tjee; wat mooi” is meteen duidelijk. In januari ga ik met de Bouwkamer een bezoek brengen aan dit pand. Ik laat me verrassen of de binnenkant even positieve emoties oproept.
Op nummer 2 staat bij ons een woonhuis van Loco – architecten in Smitjesland. Een strak vorm gegeven wit woonhuis in 2 lagen. De architect geeft een ronkende beschrijving van zijn creatie: “Het witte volume van de verdieping manifesteert zich zwevend boven de begane grond van zwarte klinkers. Er is een krachtig compositorisch spel gespeeld. Het ontwerp is uitmuntend te noemen door de continuïteit op alle schaalniveaus.“ Ik weet niet of de vakjury gevoelig is voor dit architectonisch vakjargon. Mijn vrouw zei na het zien van de foto en de plattegrond alleen maar bewonderd: “Tjee; wat mooi. Helemaal mijn droomhuis.” Ik moest het beamen zonder de continuïteit en het zwevende karakter helemaal te doorgronden. Dat het ongetwijfeld boven ons budget gaat doet niet ter zake qua bewondering.
Op nummer 3 kwam de Lentloperbrug te staan. Een ontwerp van Ney en Poulissens. Regelmatig zijn we er met vrienden van buiten Nijmegen geweest om hen te laten zien welke fenomenale prestatie er is gekeverd met en rondom de Spiegelwaal. Niets ten nadele van de overige nieuwe bruggen, maar de Lentloper leverde altijd de meeste bewonderde blikken en commentaar op. Architect Ney heeft ooit in het Nieuwscafé van de Gelderlander gezegd, dat Nijmegen best wel eens wat meer fier mag zijn op wat er op stedenbouwkundig en architectonisch gebied gebeurt. Hij heeft gelijk. Ook de Lentloper is daar een voorbeeld van.
Laat op deze plek weten wat jouw top 3 is en breng vanaf 1 januari je stem uit op deze site voor de publieksprijs.