Op de hoek van de Gelderselaan en de Groesbeekseweg wordt op dit moment een klein appartementencomplex gerealiseerd. Het is een ontwerp van RDM Architecten. De start bouw heeft vorig jaar vertraging opgelopen omdat buurtbewoners bij de gemeente bezwaar hadden gemaakt tegen de voorgenomen bouw. Voor bouwers een veelvuldig voorkomend risico; niet alleen in Oost. Deze keer waren het niet de gebruikelijke argumenten van verlies van leefgebied voor de steenmarter, parkeerproblemen, te hoge dichtheid, vermeende inkijk of het verloren gaan van groen. De bezwaarmakers vonden het ontwerp van de architect drie keer niks. Het wordt iets modern vierkantachtigs en dat past volgens de bezwaarmakers totaal niet bij de statige sfeer van de Gelderselaan. Dat was nog eens een origineel bezwaarschrift. Helaas, helaas. De commissie Beeldkwaliteit was razend enthousiast. Nou, dan kun je het verder wel schudden als bezwaarmaker met een architectonische mening. Wie heeft hier nou verstand van architectuur? Nou dan.
Toch was het een dappere poging van de bezwaarmakers om het soms onnavolgbare denken van de commissie Beeldkwaliteit ter discussie te stellen. Het blijft voor mij een bijzondere club, waarbij een architect zijn architectonische plas door collega’s moet laten keuren. De week daarop zijn de rollen in een andere gemeente omgedraaid en kan de terechtgewezen architect de rol van slimste jongen van de klas spelen.
Probeer het allemaal maar eens te snappen. Beroepshalve lees ik regelmatig de verslagen van de commissie Beeldkwaliteit. Ik kan er niet altijd chocola van maken. Soms wordt een ontwerp met de grond gelijk gemaakt omdat er totaal geen rekening is gehouden met de omgeving. Dan heeft de betreffende architect dus blijk gegeven er de ballen van te snappen. Een andere keer lees ik dat de commissieleden helemaal lyrisch zijn omdat het ontworpen gebouw zo’n mooi contrast vormt met de belendende percelen. Dan wordt het ontwerp de hemel in geprezen als een uitermate spannende architectonische yin en yang. Ik hoor ze het zeggen in de vergadering. Er is geen touw aan vast te knopen. Dus blijf ik me, net als zo veel anderen, verbazen over wat ik soms zie in de stad aan beeldkwaliteit. Hoe gaat die besluitvorming? Is het willekeur? Waan van de dag? Slecht geslapen? Te slappe koffie bij de bijeenkomst? Wie het weet mag het zeggen. RedBek is open gesteld.